سیستم پرتاب فضایی ناسا اولین سفر خود را در پرتاب تاریخی انجام می دهد
به گزارش اپ خونه، پس از سالها آمادهسازی و دو شروع اشتباه، سیستم پرتاب فضایی سنگین ناسا بالاخره بلند شد و وارد مدار شد. این یک پیروزی بزرگ برای آژانس فضایی است – حتی اگر وظایفی را که زمانی برای SLS در نظر گرفته شده بود به SpaceX اختصاص دهد.
برخی از لرزشهای قبل از پرتاب، پرتاب را تهدید میکردند، اما یک «خدمه قرمز» برای سفت کردن چیزی به سمت صفحه داغ رفتند، و یک سوئیچ اترنت بد همه چیز بعداً نیز نیاز به تعویض داشت. اما همه چیز حدود ۴۰ دقیقه پس از T-0 اصلی جمع شد و موشک صعودی تمیز (و ظاهر چشمگیر) بدون سکسکه داشت به مدار رسید و تا ۱۳ دقیقه پس از پرتاب، مراحل مختلف، جداسازی ها و برش ها در سراسر صفحه سبز بود.
SLS بخش کلیدی برنامه آرتمیس ناسا است که هدف آن بازگرداندن بشریت به ماه برای ماندن است، همانطور که اغلب تأکید می کنند. این بدان معناست که تجهیزات زیادی را به آنجا بیاوریم، چیزهایی که ممکن است سالها حمل و نقل با پرتابگرهای کوچکتر مانند SpaceX Falcon 9 و Rocket Lab Electron طول بکشد.
SLS با در نظر گرفتن این نوع ماموریت سنگین ساخته شده است، اما عقبنشینیها و تاخیرها این برنامه را متوقف کرده است، و اکنون گمانهزنیهای قابلتوجهی وجود دارد که وسایل نقلیه تجاری سنگین ممکن است به زودی سود بیشتری را به ارمغان بیاورند. اما به وضوح برای دولت ایالات متحده مهم است که گزینه ای را که از بالا تا پایین در اختیار دارد، داشته باشد.
اکنون که موشک عظیم ماه مگا نشان داده است که میتواند به فضا برسد، ناسا حداقل میتواند برای به کار انداختن این مدل برنامهریزی کند، اگرچه این به معنای ساختن یک مدل جدید در هر بار خواهد بود – برخلاف برخی از پرتابکنندهها، این مدل اینطور نیست.( قابل استفاده مجدد)
ما داریم می رویم.
برای اولین بار، موشک @NASA_SLSو @NASA_Orion با هم پرواز می کنند. #آرتمیس اول فصل جدیدی را در اکتشاف ماه انسان آغاز می کند. pic.twitter.com/vmC64Qgft9
— ناسا (@NASA) 16 نوامبر ۲۰۲۲
ماموریت پیش رو
هدف اصلی ماموریت Artemis I آزمایش فضاپیمای Orion و اجزای حیاتی آن، مانند سپر حرارتی هنگام ورود مجدد به جو زمین و سیستمهای ارتباطی، قبل از اینکه کپسول در نهایت انسانها را در اواخر این دهه حمل کند، است. این کپسول حدود ۱۰ هفته از مدار خود به ماه میرود و سپس به زمین در اقیانوس آرام میریزد، جایی که توسط یک کشتی نیروی دریایی ایالات متحده بازیابی میشود.
البته ناسا یک برنامه ماموریت دقیق تر اما قابل درک دارد، و نمودار زیر آن را کاملاً مختصر نشان می دهد:
این سومین تلاش ناسا برای پرتاب موشک سیستم پرتاب فضایی بود. اولین مورد، که در ماه آگوست انجام شد، به دلیل مشکل خط تخلیه هیدروژن با یکی از چهار موتور مرحله اصلی موشک متوقف شد. تلاش دوم چند روز بعد به همین دلیل پاک شد. به نظر می رسد بار سوم پس از همه جذابیت داشت.
این ماموریت لحظات بسیار مهم و تاریخی بیشتری خواهد داشت، بنابراین با حرکت کپسول Orion به سمت ماه، منتظر اطلاعات بیشتری باشید.