به گزارش اپ خونه، در آخر هفته، یکی دیگر از پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی به نام AirChat به چالش کشیده شد . این برنامه مانند ترکیبی از Twitter/توییتر و Clubhouse/کلاب هاوس است.
به جای اینکه یک پست را تایپ کنید، آن را بیان می کنید. این برنامه به سرعت آنچه را که می‌گویید رونویسی می‌کند، و وقتی دنبال‌کنندگان شما در فید خود حرکت می‌کنند، صدای شما را در کنار رونویسی می‌شنوند.
Airchat که توسط بنیانگذار AngelList ناوال راویکانت و مدیر سابق Tinder برایان نورگارد ساخته شده است، رویکردی صمیمی و تازه به رسانه های اجتماعی داده است.
ممکن است افرادی باشند که سال‌ها به صورت آنلاین می‌شناختید، و تنها پس از دنبال کردن یکدیگر در AirChat متوجه شدید که هرگز صدای واقعی آنها را نشنیده‌اید.
این پلتفرم این احساس را ایجاد می‌کند که واقعاً در حال گفتگو با یکدیگر هستیم، اما از آنجایی که AirChat ناهمزمان است، به اندازه پیوستن به یک اتاق در Clubhouse و گفتگوی زنده با غریبه‌ها دلهره‌آور نیست.
پست کردن با صدای شما ممکن است ترسناک به نظر برسد، اما آنقدرها هم که به نظر می رسد ترسناک نیست – اگر اشتباه صحبت کنید می توانید پست خود را دوباره ضبط کنید.
اما اگر کسی هستید که دوست دارید به جای تایپ کردن (یا اگر پادکست دارید) یادداشت های صوتی سه دقیقه ای برای دوستانتان بفرستید، AirChat بصری به نظر می رسد.
AirChat اگر رونویسی‌ها پایین‌تر از همتراز بودند ارزش استفاده را نداشت، اما بهترین محصول گفتار به نوشتار است که تا به حال ارائه ده است.
همچنین به نظر می‌رسد که در زبان‌های دیگر نیز به خوبی کار می‌کند – این برنامه در رونویسی زبان هندی کار مناسبی انجام داده است.
گاهی اوقات، برنامه گفتار را مستقیماً به انگلیسی ترجمه می‌کند، و در حالی که ترجمه‌ها به طور کلی در آزمایش ها صحیح بودند، مشخص نیست چرا یا چه زمانی برنامه به جای رونویسی ترجمه می‌کند.
در حال حاضر، بیشتر افراد در برنامه تا حدی با صنعت فناوری ارتباط دارند، که می تواند به این دلیل باشد که علاقه مندان به فناوری اغلب اولین کسانی هستند که به سراغ برنامه های جدید می روند.
این مورد در مورد Threads در زمان راه‌اندازی (این فقط یک پسوند اینستاگرام است) و یا حتی Bluesky که فرهنگ اولیه‌ای از میم‌های پوچ و بی‌احترامی را ایجاد کرد، صادق نبود .
در حال حاضر، برنامه دعوت‌ها را موقتاً متوقف کرده است، بنابراین در آینده نزدیک بهبود نخواهد یافت.
فرهنگ فعلی این اپلیکیشن همچنین می‌تواند بازتابی از بنیان‌گذاران آن باشد که در سیلیکون ولی و محافل سرمایه‌داری خطرپذیر تأثیرگذار هستند.
چیزی که به عنوان نقطه ضعف در نظر می‌گیریم، رویکرد ساده‌لوحانه AirChat برای تعدیل محتوا است.
راویکانت در AirChat گفت: “ما سعی خواهیم کرد تا حد امکان ابزارهای تعدیل را در اختیار کاربران قرار دهیم. ما می‌خواهیم تا حد امکان دست‌نشانده باشیم. گاهی اوقات شما چاره ای ندارید.”
راویکانت استدلال می کند که AirChat باید مانند یک مهمانی شام عمل کند – شما کسی را برای شرکت در یک بحث مدنی از خانه خود بیرون نمی کنید. اما اگر آنها شروع به فریاد زدن شدید بر سر شما کردند، عاقلانه است که مداخله کنید.
راویکانت گفت: “ما نمی خواهیم برای محتوا تعدیل کنیم، اما برای لحن تعدیل خواهیم کرد.”
در موقعیت‌های اجتماعی واقعی، این رفتار بسیار عادی است که با کسی مخالفت کنید و توضیح دهید که چرا متفاوت فکر می‌کنید. این یک موقعیت کاملاً قابل کنترل است که می توانید آن را در میز شام خود مدیریت کنید.
اما AirChat یک موقعیت اجتماعی عادی نیست، زیرا شما با هزاران نفر دیگر در حال گفتگو هستید. بدون تعدیل محتوای قوی تر، این رویکرد مانند میزبانی یک جشنواره موسیقی بزرگ است، اما تنها یک نفر در پست امنیت کار می کند.
شاید بتوان امیدوار بود که همه از موسیقی لذت ببرند و بدون نظارت رفتار کنند، اما این واقع بینانه نیست.
این روش دیگری است که در آن AirChat به موازات Clubhouse است. رویکرد کلاب‌هاوس به تعدیل محتوا حتی راحت‌تر بود، زیرا هیچ راهی برای مسدود کردن افراد برای ماه‌ها پس از راه‌اندازی وجود نداشت – خوشبختانه AirChat از قبل دارای ویژگی‌های مسدود و بی‌صدا است.
کلاب هاوس بارها میزبان مکالمات یهودی ستیزانه و زن ستیزانه بدون پیامد بود.
با این رویکرد مینیمالیستی برای تعدیل محتوا، دیدن اینکه چگونه AirChat می‌تواند وارد چرخه خاموشی شود، دشوار نیست.
چه اتفاقی می افتد اگر شخصی صدای دارای حق چاپ را در پلتفرم به اشتراک بگذارد؟ وقتی شخصی کاربر دیگری را داکس می‌کند یا کسی CSAM را آپلود می‌کند چطور؟ بدون برنامه ریزی واقعی برای پیمایش در این موقعیت ها، چه اتفاقی برای AirChat می افتد؟
امیدواریم مردم بتوانند خودشان درست رفتار کنند، زیرا فکر می کنیم مفهوم پشت AirChat درخشان است، اما ما نمی توانیم آنقدر ساده لوح باشیم.
